ΔΙΚΤΥΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Το σχέδιο για την οριστική κατεδάφιση
του δημόσιου πανεπιστημίου
Ο πρωθυπουργός και η υπουργός Παιδείας παρουσίασαν στους Δελφούς, πλαισιωμένοι από ειδικούς γι’ αυτό «συμβούλους», το πανεπιστήμιο του Μνημονίου και του ΟΟΣΑ που θέλουν να επιβάλουν κατεδαφίζοντας ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.
Ξεπερνώντας τον προκάτοχό του, ο πρωθυπουργός, για να «σπρώξει» το «νέο προϊόν του», ξεκίνησε την επίθεσή του με χυδαία δυσφήμιση του δημόσιου πανεπιστημίου (συναλλαγές, διαφθορά, σκοταδισμό), των διδασκόντων και των φοιτητών του, εκμεταλλευόμενος αδυναμίες και προβλήματα – που είναι κυρίως προϊόντα της δικής τους πολιτικής διαπλοκής μέσα στα πανεπιστήμια.
Οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος που έχει εκθρέψει τη διαπλοκή μέσα στα πανεπιστήμια (με τους καθηγητές - παράγοντες, «σοφούς», «πρόθυμους», επιχειρηματίες) τώρα εμφανίζονται τιμητές και κήρυκες της κάθαρσης, όπως παντού!
Αφού έβαλαν μπρος το μηχανισμό καταλήστευσης των εργαζομένων και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας που μεταβιβάζει τεράστιων διαστάσεων εισοδήματα στην κυρίαρχη ληστρική εγχώρια και διεθνή καπιταλιστική τάξη, στράφηκαν στην παιδεία!
Επειδή κατά τον πρωθυπουργό το «πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης έχει κλείσει τον ιστορικό κύκλο του», πρέπει , δήλωσε η υπουργός, «οι αλλαγές να είναι πολύ βαθιές και να αφορούν το DNA της λειτουργίας των Πανεπιστημίων και των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων». Η κυβέρνηση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας σχεδίασε την πλήρη μετάλλαξη της δημόσιας και δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, για να ολοκληρώσει την αναμόρφωση της κοινωνίας που ανέλαβε να διεκπεραιώσει. Μετά το «Νέο Σχολείο», φέρνουν το «Νέο Πανεπιστήμιο».
Τα σχέδια που παρουσιάστηκαν είναι σκληρότερα από όσα είχαν προηγουμένως ανακοινωθεί και για τα οποία πήραμε θέση με εκτενή ανακοίνωση του ΔΙΚΤΥΟΥ.
Για να επιβάλουν το «νέο Πανεπιστήμιο», σχεδίασαν τον πλήρη πολιτικό έλεγχο του Πανεπιστημίου αφ’ ενός με την ανάθεση της διοίκησης στο ολιγομελές «Συμβούλιο Διοίκησης», στο οποίο θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, καταργώντας την αυτοδιοίκηση, αφ’ ετέρου με τα «Περιφερειακά Συμβούλια» που θα έχουν «υπό την ομπρέλα τους τα Πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα Ερευνητικά Κέντρα σε κάθε περιφέρεια».
διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση
Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
ΑΥΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Ανακοίνωση Αγωνιστικής Συνεργασίας Πανεπιστημιακών Αιγαίου (ΑΣΠΑ)
1 Οκτωβρίου 2010
ΑΥΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για την εκτίμηση που έχει η πολιτική ηγεσία της χώρας στα περιφερειακά πανεπιστήμια. Ο πρωθυπουργός στην «παράσταση» των Δελφών ήταν σαφέστατος: «Δεν έχουμε Πανεπιστήμια ή Τεχνολογικά Ιδρύματα, τα οποία είναι συνδεδεμένα ουσιαστικά με την περιφερειακή ανάπτυξη. Εάν υπάρχει κάποια σύνδεση, είναι λόγω των δωματίων που νοικιάζουν, λόγω κάποιων μπαρ και κάποιων μαγαζιών, που λειτουργούν επειδή υπάρχουν κάποιοι φοιτητές εκεί, άντε και για να βρει κανέναν καλό γαμπρό ή καμιά καλή νύφη κάποιος της τοπικής περιφέρειας!». Βέβαια, για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τις καφετέριες τα είχαμε ξανακούσει, όμως οι γαμπροί και οι νύφες αποτελούν πραγματική επιστημονική συμβολή.
Αυτοί που συμμετείχαν ενεργά στην υλοποίηση των μικροπολιτικών επιλογών τους μέσω της ίδρυσης και της διασποράς Τμημάτων (κυρίως) ΤΕΙ ανά την επικράτεια, αυτοί που πρωτοστάτησαν στις συναλλαγές, στη διαφθορά και στην πολιτική διαπλοκή στο εσωτερικό των πανεπιστημίων, αποποιούνται των ευθυνών τους στη βάση του δόγματος «Όλοι μαζί τα φάγαμε»! Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι ένοχο και πρέπει επειγόντως να μεταρρυθμιστεί στα πλαίσια του Mνημονίου. Μετά τη σωτηρία της χώρας, των εργαζόμενων και των ανέργων, πρέπει να σωθεί και το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.
Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς παράγοντες τα βασικά «αδικήματα» του δημόσιου πανεπιστημίου είναι ότι αφενός μεν χρειάζονται δημόσιες δαπάνες για τη λειτουργία του, γεγονός απαράδεκτο σε συνθήκες άγριας λιτότητας, αφετέρου δε η ύπαρξη μιας απαράδεκτης πρακτικής στο εσωτερικό του, που συνίσταται στην εκλογή της διοίκησης τους, από όλα τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, γεγονός επίσης απαράδεκτο στην εποχή των αδέκαστων managers.
Η ποινή για το πρώτο «αδίκημα» είναι η κατάργηση και συγχώνευση Πανεπιστημίων και τμημάτων, η αναζήτηση ιδιωτικών πόρων (χορηγοί, Iνδοί φοιτητές που ανέφερε και ο κ. πρωθυπουργός, εξαγωγή εκπαιδευτικών υπηρεσιών, συνεργασία με τις επιχειρήσεις, κλπ.) και το «κουπόνι» (voucher) του φοιτητή, που θα αντικαταστήσει την κρατική χρηματοδότηση.
Η ποινή για το δεύτερο «αδίκημα» είναι η υποκατάσταση των ακαδημαϊκών οργάνων διοίκησης από τα «Συμβούλια Διοίκησης», δηλαδή από managers, οι οποίοι θα κάνουν «ανταγωνιστικά» τα πανεπιστήμια.
Μετά τη σωτηρία των δημόσιων νοσοκομείων, των οποίων τη δραματική κατάσταση αντιμετωπίζουμε καθημερινά και των ασφαλιστικών ταμείων, όπου οι managers με τις έξυπνες επενδύσεις τους σε δομημένα ομόλογα τα χρεοκόπησαν, ήρθε η ώρα σωτηρίας και των δημόσιων πανεπιστημίων. Η μεταφορά της μισθοδοσίας των πανεπιστημιακών και των διοικητικών στα Πανεπιστήμια, θα διευκολύνει τους managers στην επιπλέον περικοπή και διαφοροποίηση ανά πανεπιστήμιο των μισθών, καθώς και στις απολύσεις.
Με την επιβολή αυτών των ποινών, που «αφορούν το DNA της λειτουργίας των Πανεπιστημίων», όπως ανακοίνωσε η σιδηρά κυρία του Υπουργείου Παιδείας, αποκαθίσταται η τάξη και η διαφάνεια στα Πανεπιστήμια και όλοι πλέον θα είναι ευχαριστημένοι:
· Οι επικυρίαρχοι της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. που θα τηρηθούν οι όροι του μνημονίου σε σχέση με τη μείωση των δημόσιων δαπανών.
· Τα Μ.Μ.Ε. που υποτίθεται ότι εκφράζουν το κοινό αίσθημα για περισσότερες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (πανεπιστημιακών και διοικητικών), ούτως ώστε να μπορεί η χώρα να αγοράσει δύο ή τρία επιπλέον από τα υποβρύχια που γέρνουν!
· Οι φοιτητές, που με το κουπόνι τους θα μπορούν να σπουδάζουν ένα χρόνο στη Χίο, δύο χρόνια στα κολέγια και ένα χρόνο στη Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, ως φοιτητές-πελάτες θα διαπραγματεύονται ένα «εύκολο» πτυχίο.
· Οι γονείς, που τα παιδιά τους δεν θα έρχονται πλέον σε επαφή με επικίνδυνες έννοιες όπως συνδικαλισμός, κριτική σκέψη, δημοκρατικές διαδικασίες και επαγγελματικά δικαιώματα. Αντίθετα, τα παιδιά τους θα καλλιεργήσουν τη νοοτροπία του καταναλωτή εκπαιδευτικών υπηρεσιών, της υποταγής, της πειθαρχίας, των δεξιοτήτων και της αδιαφορίας για τα κοινά, νοοτροπίες απαραίτητες άλλωστε για την ένταξη στην αγορά εργασίας των 580 ευρώ.
· Οι τοπικές κοινωνίες που θα περιμένουν «στρατιές φοιτητών» από την Κίνα, την Ινδία και το Πακιστάν στη Μυτιλήνη, στη Χίο και στη Σάμο. Στη Ρόδο λόγω «παράδοσης» μπορούν να ελπίζουν σε φοιτητές/ριες από τις χώρες του Βορρά. Εάν αυτή η προσπάθεια προσέλκυσης αλλοδαπών φοιτητών δεν ευοδωθεί, τότε οι εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου που θα ερημώσουν, μπορούν να πωληθούν κοψοχρονιά σε κάποιον άραβα εμίρη, στο πλαίσιο της πράσινης ανάπτυξης, δηλαδή της τουριστικής αξιοποίησης και της πράσινης τσόχας.
Στην εικονική πραγματικότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που κατασκευάζει η κυβέρνηση, τα Μ.Μ.Ε. και ομάδες συμφερόντων στο εσωτερικό των πανεπιστημίων (από καθηγητές-επιχειρηματίες μέχρι πολιτικά διαπλεκόμενους καθηγητές), κεντρική θέση κατέχει η «δημόσια διαβούλευση» για την έκταση των μεταρρυθμίσεων, καθώς η αναγκαιότητά τους θεωρείται δεδομένη. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι τα αποτελέσματα της διαβούλευσης θα επικυρώσουν τις αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί, όπως άλλωστε έγινε με το ασφαλιστικό και το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων.
Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ που ζητάει την εφαρμογή ενός «Καλλικράτη» στα πανεπιστήμια - γιατί 22 πανεπιστήμια είναι πολλά, (και της οποίας το μοναδικό επίτευγμα ήταν η κατάργηση του πλαφόν στις αμοιβές μιας μειοψηφίας πανεπιστημιακών από τα προγράμματα και τις αμοιβές από τα δίδακτρα των μεταπτυχιακών), προφανώς θα προσέλθει «καλοπροαίρετα» στον υποτιθέμενο διάλογο, αφού προηγουμένως θα έχει φροντίσει να διαφοροποιηθεί από ορισμένες «ατυχείς εκφράσεις» του κ. πρωθυπουργού.
Αντίθετα εμείς, ως μέλη ΔΕΠ και διδάσκοντες ενός περιφερειακού πανεπιστημίου, όπως το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που στηρίζουμε με τη δουλειά μας τη δημόσια εκπαίδευση και βιώνουμε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό τις συνέπειες της απαξίωσης και της υποβάθμισης του Δημόσιου Πανεπιστημίου και για τον λόγο αυτό μπορούμε να εκτιμήσουμε καλύτερα τις οδυνηρές συνέπειες που θα έχουν οι προωθούμενες πολιτικές στην ίδια την υπόσταση της ακαδημαϊκής μας κοινότητας, δεν θα μετέχουμε σε κανέναν διάλογο με αυτούς που θεωρούν ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο «έχει κλείσει τον ιστορικό κύκλο του».
Στην προσπάθεια υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου τα όργανααυτοδιοίκησης του Πανεπιστημίου (Σύγκλητοι, ΓΣ Τμημάτων), αντιμέτωπα και με τη προοπτική της κατάργησής τους επί της ουσίας, έχουν ηθικό χρέος να απορρίψουν τις προτεινόμενες τομές.
Μαζί με τους συναδέλφους μας, τους φοιτητές και τους εργαζόμενους στο Πανεπιστήμιο, καθώς και τις τοπικές κοινωνίες οργανώνουμε από κοινού τις μορφές αντίστασης ενάντια στη μετάλλαξη και στο μαρασμό της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σε αυτή τη μάχη ο Σύλλογος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου οφείλει να παίξει κρίσιμο ρόλο.
1 Οκτωβρίου 2010
ΑΥΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για την εκτίμηση που έχει η πολιτική ηγεσία της χώρας στα περιφερειακά πανεπιστήμια. Ο πρωθυπουργός στην «παράσταση» των Δελφών ήταν σαφέστατος: «Δεν έχουμε Πανεπιστήμια ή Τεχνολογικά Ιδρύματα, τα οποία είναι συνδεδεμένα ουσιαστικά με την περιφερειακή ανάπτυξη. Εάν υπάρχει κάποια σύνδεση, είναι λόγω των δωματίων που νοικιάζουν, λόγω κάποιων μπαρ και κάποιων μαγαζιών, που λειτουργούν επειδή υπάρχουν κάποιοι φοιτητές εκεί, άντε και για να βρει κανέναν καλό γαμπρό ή καμιά καλή νύφη κάποιος της τοπικής περιφέρειας!». Βέβαια, για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τις καφετέριες τα είχαμε ξανακούσει, όμως οι γαμπροί και οι νύφες αποτελούν πραγματική επιστημονική συμβολή.
Αυτοί που συμμετείχαν ενεργά στην υλοποίηση των μικροπολιτικών επιλογών τους μέσω της ίδρυσης και της διασποράς Τμημάτων (κυρίως) ΤΕΙ ανά την επικράτεια, αυτοί που πρωτοστάτησαν στις συναλλαγές, στη διαφθορά και στην πολιτική διαπλοκή στο εσωτερικό των πανεπιστημίων, αποποιούνται των ευθυνών τους στη βάση του δόγματος «Όλοι μαζί τα φάγαμε»! Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι ένοχο και πρέπει επειγόντως να μεταρρυθμιστεί στα πλαίσια του Mνημονίου. Μετά τη σωτηρία της χώρας, των εργαζόμενων και των ανέργων, πρέπει να σωθεί και το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.
Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς παράγοντες τα βασικά «αδικήματα» του δημόσιου πανεπιστημίου είναι ότι αφενός μεν χρειάζονται δημόσιες δαπάνες για τη λειτουργία του, γεγονός απαράδεκτο σε συνθήκες άγριας λιτότητας, αφετέρου δε η ύπαρξη μιας απαράδεκτης πρακτικής στο εσωτερικό του, που συνίσταται στην εκλογή της διοίκησης τους, από όλα τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, γεγονός επίσης απαράδεκτο στην εποχή των αδέκαστων managers.
Η ποινή για το πρώτο «αδίκημα» είναι η κατάργηση και συγχώνευση Πανεπιστημίων και τμημάτων, η αναζήτηση ιδιωτικών πόρων (χορηγοί, Iνδοί φοιτητές που ανέφερε και ο κ. πρωθυπουργός, εξαγωγή εκπαιδευτικών υπηρεσιών, συνεργασία με τις επιχειρήσεις, κλπ.) και το «κουπόνι» (voucher) του φοιτητή, που θα αντικαταστήσει την κρατική χρηματοδότηση.
Η ποινή για το δεύτερο «αδίκημα» είναι η υποκατάσταση των ακαδημαϊκών οργάνων διοίκησης από τα «Συμβούλια Διοίκησης», δηλαδή από managers, οι οποίοι θα κάνουν «ανταγωνιστικά» τα πανεπιστήμια.
Μετά τη σωτηρία των δημόσιων νοσοκομείων, των οποίων τη δραματική κατάσταση αντιμετωπίζουμε καθημερινά και των ασφαλιστικών ταμείων, όπου οι managers με τις έξυπνες επενδύσεις τους σε δομημένα ομόλογα τα χρεοκόπησαν, ήρθε η ώρα σωτηρίας και των δημόσιων πανεπιστημίων. Η μεταφορά της μισθοδοσίας των πανεπιστημιακών και των διοικητικών στα Πανεπιστήμια, θα διευκολύνει τους managers στην επιπλέον περικοπή και διαφοροποίηση ανά πανεπιστήμιο των μισθών, καθώς και στις απολύσεις.
Με την επιβολή αυτών των ποινών, που «αφορούν το DNA της λειτουργίας των Πανεπιστημίων», όπως ανακοίνωσε η σιδηρά κυρία του Υπουργείου Παιδείας, αποκαθίσταται η τάξη και η διαφάνεια στα Πανεπιστήμια και όλοι πλέον θα είναι ευχαριστημένοι:
· Οι επικυρίαρχοι της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. που θα τηρηθούν οι όροι του μνημονίου σε σχέση με τη μείωση των δημόσιων δαπανών.
· Τα Μ.Μ.Ε. που υποτίθεται ότι εκφράζουν το κοινό αίσθημα για περισσότερες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (πανεπιστημιακών και διοικητικών), ούτως ώστε να μπορεί η χώρα να αγοράσει δύο ή τρία επιπλέον από τα υποβρύχια που γέρνουν!
· Οι φοιτητές, που με το κουπόνι τους θα μπορούν να σπουδάζουν ένα χρόνο στη Χίο, δύο χρόνια στα κολέγια και ένα χρόνο στη Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, ως φοιτητές-πελάτες θα διαπραγματεύονται ένα «εύκολο» πτυχίο.
· Οι γονείς, που τα παιδιά τους δεν θα έρχονται πλέον σε επαφή με επικίνδυνες έννοιες όπως συνδικαλισμός, κριτική σκέψη, δημοκρατικές διαδικασίες και επαγγελματικά δικαιώματα. Αντίθετα, τα παιδιά τους θα καλλιεργήσουν τη νοοτροπία του καταναλωτή εκπαιδευτικών υπηρεσιών, της υποταγής, της πειθαρχίας, των δεξιοτήτων και της αδιαφορίας για τα κοινά, νοοτροπίες απαραίτητες άλλωστε για την ένταξη στην αγορά εργασίας των 580 ευρώ.
· Οι τοπικές κοινωνίες που θα περιμένουν «στρατιές φοιτητών» από την Κίνα, την Ινδία και το Πακιστάν στη Μυτιλήνη, στη Χίο και στη Σάμο. Στη Ρόδο λόγω «παράδοσης» μπορούν να ελπίζουν σε φοιτητές/ριες από τις χώρες του Βορρά. Εάν αυτή η προσπάθεια προσέλκυσης αλλοδαπών φοιτητών δεν ευοδωθεί, τότε οι εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου που θα ερημώσουν, μπορούν να πωληθούν κοψοχρονιά σε κάποιον άραβα εμίρη, στο πλαίσιο της πράσινης ανάπτυξης, δηλαδή της τουριστικής αξιοποίησης και της πράσινης τσόχας.
Στην εικονική πραγματικότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που κατασκευάζει η κυβέρνηση, τα Μ.Μ.Ε. και ομάδες συμφερόντων στο εσωτερικό των πανεπιστημίων (από καθηγητές-επιχειρηματίες μέχρι πολιτικά διαπλεκόμενους καθηγητές), κεντρική θέση κατέχει η «δημόσια διαβούλευση» για την έκταση των μεταρρυθμίσεων, καθώς η αναγκαιότητά τους θεωρείται δεδομένη. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι τα αποτελέσματα της διαβούλευσης θα επικυρώσουν τις αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί, όπως άλλωστε έγινε με το ασφαλιστικό και το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων.
Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ που ζητάει την εφαρμογή ενός «Καλλικράτη» στα πανεπιστήμια - γιατί 22 πανεπιστήμια είναι πολλά, (και της οποίας το μοναδικό επίτευγμα ήταν η κατάργηση του πλαφόν στις αμοιβές μιας μειοψηφίας πανεπιστημιακών από τα προγράμματα και τις αμοιβές από τα δίδακτρα των μεταπτυχιακών), προφανώς θα προσέλθει «καλοπροαίρετα» στον υποτιθέμενο διάλογο, αφού προηγουμένως θα έχει φροντίσει να διαφοροποιηθεί από ορισμένες «ατυχείς εκφράσεις» του κ. πρωθυπουργού.
Αντίθετα εμείς, ως μέλη ΔΕΠ και διδάσκοντες ενός περιφερειακού πανεπιστημίου, όπως το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που στηρίζουμε με τη δουλειά μας τη δημόσια εκπαίδευση και βιώνουμε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό τις συνέπειες της απαξίωσης και της υποβάθμισης του Δημόσιου Πανεπιστημίου και για τον λόγο αυτό μπορούμε να εκτιμήσουμε καλύτερα τις οδυνηρές συνέπειες που θα έχουν οι προωθούμενες πολιτικές στην ίδια την υπόσταση της ακαδημαϊκής μας κοινότητας, δεν θα μετέχουμε σε κανέναν διάλογο με αυτούς που θεωρούν ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο «έχει κλείσει τον ιστορικό κύκλο του».
Στην προσπάθεια υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου τα όργανααυτοδιοίκησης του Πανεπιστημίου (Σύγκλητοι, ΓΣ Τμημάτων), αντιμέτωπα και με τη προοπτική της κατάργησής τους επί της ουσίας, έχουν ηθικό χρέος να απορρίψουν τις προτεινόμενες τομές.
Μαζί με τους συναδέλφους μας, τους φοιτητές και τους εργαζόμενους στο Πανεπιστήμιο, καθώς και τις τοπικές κοινωνίες οργανώνουμε από κοινού τις μορφές αντίστασης ενάντια στη μετάλλαξη και στο μαρασμό της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σε αυτή τη μάχη ο Σύλλογος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου οφείλει να παίξει κρίσιμο ρόλο.
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
γιατί τηρήσατε όλα αυτά που διακηρύσσατε εντός και εκτός βουλής τόσα χρόνια, ώστε να καθίστασθε πρότυπο συνεπούς πολιτικού μεταξύ λόγων και πράξεων.
Κα Υπουργέ, αλήθεια δε γνωρίζω πώς να σας ευχαριστήσω. Χαίρομαι που το μέλλον της πατρίδας μου βρίσκεται στα χέρια πολιτικών που τιμούν τους λόγους τους (ιδιαίτερα τους προεκλογικούς). Σας ευχαριστούμε και .καλή μας τύχη.
Μιχάλης Πετρόπουλος
Κα Υπουργέ,
Συγκλονισμένος από την άμετρη ευαισθησία σας και την ειλικρινή σας διάθεση, νιώθω την υποχρέωση να σας ευχαριστήσω δημόσια:
γιατί όλες οι χιλιάδες των προτάσεων που έγιναν στο δημόσιο διάλογο ελήφθησαν υπόψη. Είναι προφανές ότι δεν μας εξαπατήσατε, αλλά ότι τηρήσατε τη βασική αρχή του διαλόγου, που είναι ο σεβασμός του συνομιλητή, ιδιαίτερα όταν αυτός βρίσκεται σε δύσκολη θέση.
γιατί επιτέλους αποδεικνύετε στην ελληνική κοινωνία ποιος είναι ο δημόσιος κίνδυνος που οδήγησε τη χώρα στον όλεθρο: οι αναίσχυντοι καθηγητές που:
πληρώνονται αδρά και όχι σαν κάτι ταλαίπωρους διπλοτριπλοκαρεκλοκένταρους γιατρούς, δικηγόρους δημοσιογράφους, παρατρεχάμενους υπουργών κπλ.
είναι υπεράριθμοι ενώ κάτι δύστυχες υπηρεσίες του δημοσίου (βλέπε Βουλή, που προσέλαβε μόνο 352 υπαλλήλους και όχι κάτι χιλιάδες) είναι εικονικές γιατί δεν υπάρχει επαρκής επάνδρωση.
κάθονται όλη την ώρα οι αργόσχολοι, πηγαίνοντας διακοπές στα νησιά και στα κορφοβούνια, απολαμβάνοντας τον καθαρό αέρα στη εξοχή, τη στιγμή που οι αγωνιστές πίνουν τους καφέδες τους στο Κολωνάκι και την Εκάλη,
εξάγουν το δημόσιο πλούτο στην Ελβετία και στο Λονδίνο, αγοράζοντας μυθικά ακίνητα, όταν άλλοι αγωνίζονται για μια τόσο δα γκαρσονιερούλα στη Μύκονο,
εκπαίδευσαν τους μαθητές επί δεκαετίες στο γλείψιμο, το σκύψιμο και τακτική ανέλιξης μέσω κομματικών μηχανισμών,
εκπαιδεύουν τους μαθητές στο ψέμα και την απάτη, λέγοντας άλλα το Σεπτέμβρη, άλλα τον Ιανουάριο και άλλα τον Απρίλιο,
εκπαιδεύουν τους μαθητές στην τακτική ότι ο αιφνιδιασμός είναι η καλύτερη τακτική για την ισοπέδωση του αντιπάλου.
γιατί λάβατε υπόψη σας τις αγωνίες όλων των εκπαιδευτικών, δίνοντάς τους το απίστευτο χρονικό περιθώριο της διετίας να αλλάξουν επάγγελμα, μιας και δεν πρόκειται να ξαναδούν αίθουσα στα μάτια τους.
γιατί δείξατε την πρέπουσα ευαισθησία και τον απαιτούμενο σεβασμό στους σαραντάρηδες και βάλε ωρομισθίους και αναπληρωτές, λαμβάνοντας υπόψη τον άφθονο χρόνο και την οικονομική άνεση που διαθέτουν (ιδιαίτερα οι τρίτεκνοι και πολύτεκνοι.) για να προετοιμαστούν κατάλληλα για το επόμενο ΑΣΕΠ.
γιατί αυξάνεται το χρόνο εργασίας στους εξηντάρηδες καθηγητές, που αντί να στρώνονται στη δουλειά, παραδειγματιζόμενοι από τους αειθαλείς πολιτικούς μας που δεν έχουν όριο στη δουλειά και το δούλεμα, το μόνο που κάνουν είναι να σκέπτονται τη σύνταξη.
γιατί μειώνετε τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα στους 30, συγχωνεύοντας σχολεία και διευκολύνοντας την εκπαιδευτική διαδικασία, τις μετακινήσεις των μαθητών και φροντίζοντας για την ηρεμία τους. Η δε προσδοκώμενη μείωση της ύλης (γιατί όχι άραγε η κατάργησή της;) θα εφοδιάσει τους μαθητές με όλα τα απαραίτητα εφόδια για να εξελίξουν την επιστήμη και τον πολιτισμό.
γιατί καταργήσατε τη βάση του 10, διευκολύνοντας την ανάπτυξη των καφενείων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και την μελλοντική αποκατάσταση τόσο περιζήτητων επαγγελματιών σε καινοτόμους τομείς.
γιατί τηρήσατε όλα αυτά που διακηρύσσατε εντός και εκτός βουλής τόσα χρόνια, ώστε να καθίστασθε πρότυπο συνεπούς πολιτικού μεταξύ λόγων και πράξεων.
Κα Υπουργέ, αλήθεια δε γνωρίζω πώς να σας ευχαριστήσω. Χαίρομαι που το μέλλον της πατρίδας μου βρίσκεται στα χέρια πολιτικών που τιμούν τους λόγους τους (ιδιαίτερα τους προεκλογικούς). Σας ευχαριστούμε και .καλή μας τύχη.
Μιχάλης Πετρόπουλος
Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010
Αποκλεισμός της διεύθυνσης Α/θμιας, Β/θμιας εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Δελτίο Τύπου - Κατάληψης στη διεύθυνση Α/θμιας, Β/θμιας εκπαίδευσης δυτικής Θεσσαλονίκης
Σήμερα, Δευτέρα 22 Μαρτίου, από τις 7 πμ Ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί, όλων των ειδικοτήτων, δώσαμε το παρόν στη διεύθυνση πρωτοβάθμιας - δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δυτικής Θεσσαλονίκης. Η διεύθυνση αποκλείστηκε συμβολικά μέχρι τη 1 το μεσημέρι. Κατά τη διάρκεια των ωρών αυτών δε λειτούργησε καμία υπηρεσία
Με συνθήματα όπως: "Μισή Δουλειά - Μισή Ζωή η Ωρομισθία να καταργηθεί", "Με την ωρομισθία δεν χτίζονται σχολεία, οι μαθητές αξίζουνε καλύτερη παιδεία", "Μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών, όχι στην παιδεία των περικοπών" και με τη διανομή κειμένων στον κόσμο που περνούσε κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας και στους δεκάδες υπαλλήλους της διεύθυνσης (οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και μας συμπαραστάθηκαν).
Η συμβολική αυτή κατάληψη πραγματοποιήθηκε για να δηλώσουμε με την παρουσία μας πως:
ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΨΕΜΑΤΑ :
- έλεγε η υπουργός στις 21/6/2009 «ποτέ ξανά ωρομίσθιοι στο δημόσιο σχολείο» και στις 12/11/2009 δηλώνει ότι «οι ωρομίσθιοι θα διατηρηθούν»…
- δήλωσε πως οι απλήρωτοι, υποαμοιβόμενοι, εξευτελιζόμενοι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί που διαμαρτύρονται δεν αποτελούν πρότυπα εκπαιδευτικού, αλλά παραδείγματα προς αποφυγή... (σάββατο 13 Μαρτίου, ημερίδα καινοτομίας)
- δήλωσε πως έχουμε πληρωθεί μέχρι και το Δεκέμβρη(!), ενώ το σύνολο των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών δεν έχει πληρωθεί τους 4 τελευταίους μήνες, πολλοί δεν έχουν πληρωθεί την προηγούμενη σχολική χρονιά(!) - ΠΔΣ, ενώ άλλοι είναι απλήρωτοι από την αρχή της φετινής χρονιάς (σάββατο 13 Μαρτίου, ημερίδα καινοτομίας)
- δήλωσε πως θα έχουμε πληρωθεί στο τέλος του Μάρτη, ενώ στις διευθύνσεις δεν υπάρχει καμία πίστωση (σάββατο 13 Μαρτίου, ημερίδα καινοτομίας)
- εφαρμόζει με το χειρότερο τρόπο τις αντιλήψεις της για "Νέο Σχολείο" και τις επιταγές του συμφώνου σταθερότητας με μείωση των προγραμματισμένων διορισμών κατά 50% και των αναπληρωτών κατά 70% για τη νέα σχολική χρονιά (συνολικά 10000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί τη νέα χρονιά)... στην προοπτική του νέου σχολείου των 30 μαθητών ανά τμήμα και της αύξησης της ωρομισθίας
... την ίδια ώρα που:
..στην εκπαίδευση υπάρχουν τεράστια κενά σε ανθρώπους, σε κτιριακές και υλικοτεχνικές υποδομές αποφασίζεται ...περικοπή των δαπανών
..και αναδεικνύεται ως πρωτεύον ζήτημα ο τρόπος πρόσληψης των εκπαιδευτικών ...με κατάργηση της προϋπηρεσίας - δηλαδή των κόπων των ωρομισθίων και αναπληρωτών
ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
Κανένα νέο μέτρο δε θα περάσει πέρα από :
- Κατάργηση της ωρομισθίας
- Κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών στα σχολεία με μόνιμους εκπαιδευτικούς
- Τμήματα με 20 μαθητές μέγιστο αριθμό
- Υποδομές κτιριακές και υλικοτεχνικές
- Ουσιαστική λειτουργία του ολοήμερου σχολείου - δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο
- Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
- Συζήτηση για τις πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης
- Γενναία χρηματοδότηση της παιδείας
- Αξιοπρεπείς μισθοί - όχι στις αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης
- Όχι στις εξαγγελόμενες αλλαγές για τον τρόπο πρόσληψης των εκπαιδευτικών
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
oromisthioi.blogspot.com, www.oromisthioi.gr e-mail: oromisthios@gmail.com
Τηλ.: 6977450543, 6945996249, 6977040779, 6974489212, 6974595897
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010
Με αφορμή την ανακοίνωση της Π.Ο.Σ.Υ.Π.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι (διοικητικοί και εκπαιδευτικοί)
Με αφορμή την ανακοίνωση της Π.Ο.Σ.Υ.Π. για τη γενική απεργία ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ στις 11/03/2010, θα ήθελα να θέσω τα ακόλουθα ερωτήματα:
Η από 05/03/2010 ανακοίνωση γιατί εστάλη στις 10/03/2010, 13:09 μ.μ.;
Μήπως για να μην προλάβουν να ενημερωθούν οι συνάδελφοι για την απεργία της επόμενης ημέρας;
Στην αναφορά που γίνεται για την εφ’ άπαξ αμοιβή εξετάσεων διαβάζουμε: «Αν προκληθούμε, η αντίδρασή μας θα είναι ανάλογη με την επίθεση που θα δεχτούμε». Δηλ. δεν έχουμε προκληθεί ήδη με τις περικοπές των επιδομάτων και των δώρων; Ήδη με το αρ. 7, παρ. 6 του Ν. 3833/2010 η εν λόγω αμοιβή θα χορηγείται μόνο σε όποιον «αποδεδειγμένα συμμετέχει» στην «οργάνωση, διεξαγωγή και υποστήριξη» των εξετάσεων. Τι προτίθεται να κάνει η Π.Ο.Σ.Υ.Π.;
Και στην κατακλείδα «Η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ». Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι η κρίση μόλις αρχίζει και δεν θα περάσει εύκολα και σύντομα, και τα μέτρα θα ενταθούν.
Θέλω επίσης να επισημάνω τα εξής:
Είναι γνωστό ότι ο κλάδος μας αποτελεί έναν από τους πλέον κακοπληρωμένους όχι μόνο του Υπουργείου, αλλά όλου του δημόσιου τομέα. Είμαστε οι «προλετάριοι» του δημόσιου τομέα.
Βρισκόμαστε σ’ αυτή την κατάσταση ως αποτέλεσμα των πολιτικών του «διαίρει και βασίλευε» όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, καθώς και των συνδικαλιστικών μας ηγεσιών.
Είναι καιρός να σπάσουν αυτές οι αντιλήψεις, πρωτίστως στις τάξεις των ίδιων των εργαζομένων. Οι διαχωρισμοί δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, εκπαίδευσης-εργασίας, εκπαιδευτικών Α/θμιας-εκπαιδευτικών Β/θμιας, εκπαιδευτικών-διοικητικών, διοικητικών της κεντρικής υπηρεσίας-διοικητικών των περιφερειακών υπηρεσιών, το μόνο που καταφέρνουν είναι οι όποιοι αγώνες γίνονται να είναι αποσπασματικοί, ατελέσφοροι και σε τελευταία ανάλυση ηττοπαθείς.
Το πρόβλημα ωστόσο δε βρίσκεται μόνο στα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, στην επίθεση τόσο στο εισόδημα των μισθωτών (σε πρώτη φάση του δημοσίου, στη συνέχεια και του ιδιωτικού τομέα), όσο και στις αλλαγές που διεξάγονται στην ίδια την παιδεία.
«Πρώτα ο μαθητής» ακούσαμε. Συμφωνούμε, όμως τι γίνεται στην πραγματικότητα; Αύξηση των μαθητών ανά αίθουσα. Μείωση του εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού. Κάθε νέο σχολικό βιβλίο είναι χειρότερο από τα προηγούμενα. Η εισαγωγή νέων τεχνολογιών, που αναντίρρητα αποτελούν χρήσιμο βοήθημα και μέσο διδασκαλίας, ανακηρύσσονται σε αυτοσκοπό, με αποτέλεσμα η εικονική παραστατικότητα να υποβαθμίζει την κριτική και εννοιολογική σκέψη. Όλα αυτά δεν είναι άσχετα με την υπαγωγή της εκπαίδευσης στην επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία χειραγωγήσιμων απασχολούμενων του εφεδρικού στρατού της εργασίας, μέσω της διά βίου μάθησης, χωρίς βασικές γνώσεις γενικής παιδείας.
Ως γονείς και εργαζόμενοι, και μάλιστα του Υπουργείου Παιδείας έχουμε λόγο σε ότι συμβαίνει στην εκπαίδευση.
Στο χώρο της παιδείας ωριμάζει στη σημερινή συγκυρία η αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός μετώπου εργασίας-παιδείας.
Απαιτούνται νέες μορφές οργάνωσης και αγώνα. Συγκεκριμένα προτείνω:
• Κοινές επιτροπές αγώνα σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, αποτελούμενες από εκπαιδευτικούς και διοικητικούς.
• Συνδυασμός απεργιακών κινητοποιήσεων και άλλων πρωτοβουλιών. Π.χ. λευκές απεργίες, καταλήψεις, εναλλακτικά μαθήματα με έμφαση στην κοινωνική προβληματική με σκοπό τη διαπαιδαγώγηση-διαμόρφωση κριτικής προσέγγισης της νέας γενιάς κ.ά.
• Δημιουργία blog (http://metopo-paideias-ergasias.blogspot.com) για ενημέρωση, ανταλλαγή απόψεων, προτάσεων, συντονισμό κινητοποιήσεων.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ, ΟΛΑ ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ
Τριαντάφυλλος Μεϊμάρης
ΠΕ1 Διοικητικού
tmeimaris@gmail.com
Με αφορμή την ανακοίνωση της Π.Ο.Σ.Υ.Π. για τη γενική απεργία ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ στις 11/03/2010, θα ήθελα να θέσω τα ακόλουθα ερωτήματα:
Η από 05/03/2010 ανακοίνωση γιατί εστάλη στις 10/03/2010, 13:09 μ.μ.;
Μήπως για να μην προλάβουν να ενημερωθούν οι συνάδελφοι για την απεργία της επόμενης ημέρας;
Στην αναφορά που γίνεται για την εφ’ άπαξ αμοιβή εξετάσεων διαβάζουμε: «Αν προκληθούμε, η αντίδρασή μας θα είναι ανάλογη με την επίθεση που θα δεχτούμε». Δηλ. δεν έχουμε προκληθεί ήδη με τις περικοπές των επιδομάτων και των δώρων; Ήδη με το αρ. 7, παρ. 6 του Ν. 3833/2010 η εν λόγω αμοιβή θα χορηγείται μόνο σε όποιον «αποδεδειγμένα συμμετέχει» στην «οργάνωση, διεξαγωγή και υποστήριξη» των εξετάσεων. Τι προτίθεται να κάνει η Π.Ο.Σ.Υ.Π.;
Και στην κατακλείδα «Η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ». Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι η κρίση μόλις αρχίζει και δεν θα περάσει εύκολα και σύντομα, και τα μέτρα θα ενταθούν.
Θέλω επίσης να επισημάνω τα εξής:
Είναι γνωστό ότι ο κλάδος μας αποτελεί έναν από τους πλέον κακοπληρωμένους όχι μόνο του Υπουργείου, αλλά όλου του δημόσιου τομέα. Είμαστε οι «προλετάριοι» του δημόσιου τομέα.
Βρισκόμαστε σ’ αυτή την κατάσταση ως αποτέλεσμα των πολιτικών του «διαίρει και βασίλευε» όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, καθώς και των συνδικαλιστικών μας ηγεσιών.
Είναι καιρός να σπάσουν αυτές οι αντιλήψεις, πρωτίστως στις τάξεις των ίδιων των εργαζομένων. Οι διαχωρισμοί δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, εκπαίδευσης-εργασίας, εκπαιδευτικών Α/θμιας-εκπαιδευτικών Β/θμιας, εκπαιδευτικών-διοικητικών, διοικητικών της κεντρικής υπηρεσίας-διοικητικών των περιφερειακών υπηρεσιών, το μόνο που καταφέρνουν είναι οι όποιοι αγώνες γίνονται να είναι αποσπασματικοί, ατελέσφοροι και σε τελευταία ανάλυση ηττοπαθείς.
Το πρόβλημα ωστόσο δε βρίσκεται μόνο στα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, στην επίθεση τόσο στο εισόδημα των μισθωτών (σε πρώτη φάση του δημοσίου, στη συνέχεια και του ιδιωτικού τομέα), όσο και στις αλλαγές που διεξάγονται στην ίδια την παιδεία.
«Πρώτα ο μαθητής» ακούσαμε. Συμφωνούμε, όμως τι γίνεται στην πραγματικότητα; Αύξηση των μαθητών ανά αίθουσα. Μείωση του εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού. Κάθε νέο σχολικό βιβλίο είναι χειρότερο από τα προηγούμενα. Η εισαγωγή νέων τεχνολογιών, που αναντίρρητα αποτελούν χρήσιμο βοήθημα και μέσο διδασκαλίας, ανακηρύσσονται σε αυτοσκοπό, με αποτέλεσμα η εικονική παραστατικότητα να υποβαθμίζει την κριτική και εννοιολογική σκέψη. Όλα αυτά δεν είναι άσχετα με την υπαγωγή της εκπαίδευσης στην επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία χειραγωγήσιμων απασχολούμενων του εφεδρικού στρατού της εργασίας, μέσω της διά βίου μάθησης, χωρίς βασικές γνώσεις γενικής παιδείας.
Ως γονείς και εργαζόμενοι, και μάλιστα του Υπουργείου Παιδείας έχουμε λόγο σε ότι συμβαίνει στην εκπαίδευση.
Στο χώρο της παιδείας ωριμάζει στη σημερινή συγκυρία η αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός μετώπου εργασίας-παιδείας.
Απαιτούνται νέες μορφές οργάνωσης και αγώνα. Συγκεκριμένα προτείνω:
• Κοινές επιτροπές αγώνα σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, αποτελούμενες από εκπαιδευτικούς και διοικητικούς.
• Συνδυασμός απεργιακών κινητοποιήσεων και άλλων πρωτοβουλιών. Π.χ. λευκές απεργίες, καταλήψεις, εναλλακτικά μαθήματα με έμφαση στην κοινωνική προβληματική με σκοπό τη διαπαιδαγώγηση-διαμόρφωση κριτικής προσέγγισης της νέας γενιάς κ.ά.
• Δημιουργία blog (http://metopo-paideias-ergasias.blogspot.com) για ενημέρωση, ανταλλαγή απόψεων, προτάσεων, συντονισμό κινητοποιήσεων.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ, ΟΛΑ ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ
Τριαντάφυλλος Μεϊμάρης
ΠΕ1 Διοικητικού
tmeimaris@gmail.com
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010
Ε,ναι λοιπόν φταίω εγώ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Ε,ναι λοιπόν φταίω εγώ.
Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω το μεγαλείο της δημοκρατίας που ζω, η οποία ρίχνει το φταίξιμο σε μένα τον δημόσιο υπάλληλο και εκπαιδευτικό που μετά από 12 χρόνια παίρνω 1300 ευρώ και πρέπει να πληρώσω εγώ.
Φταίω εγώ που δεν είμαι πατριώτης όπως ο κ. Παπανδρέου και οι υπόλοιποι βουλευτές που δεν έχουν υπηρετήσει ποτέ οι περισσότεροι στο στρατό αλλά όμως νοιάζονται.
Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω ότι δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου βουλευτές, υπάλληλοι της βουλής, φοροφυγάδες, ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων, ιδιοκτήτες εφημερίδων και τηλεοπτικών μέσων, είναι όλοι πιο ίσοι στα προνόμια από τους υπόλοπους και ίσως και πιο πατριώτες και για αυτό δεν θίγονται από τα μέτρα.
Φταίω εγώ που δεν λέω να κατανοήσω τους εθνικούς λόγους για τους οποίους οι δικηγόροι δεν καταβάλλουν ΦΠΑ, οι γιατροί δεν πληρώνουν φόρους, οι υπάλληλοι της βουλής παίρνουν 16 μισθούς.
Φταίω εγώ ο δημόσιος υπάλληλος που εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε θνησιγενείς και μεταθανάτιες εφημερίδες μέσω κρατικών χρημάτων και σε ποδοσφαιρικές ομάδες.
Φταίω εγώ ο εκπαιδευτικός γιατί αντί να κάνω ιδιαίτερα και να μην έχω οικονομικό πρόβλημα περιμένω να μου δώσει μισθό το κράτος.
Φταίω εγώ γιατί δεν μπορώ να αντιληφτώ ότι πρέπει να δώσω ως πατριώτης και το 13 μισθό για να μπορούν οι εργολάβοι να φτιάχνουν δρόμους με τριπλάσιο κόστος από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για να μπορούν οι ίδιοι εργολάβοι να εισπράττουν υπέρογκα ποσά από τα διόδια και μετά μέσα από τις εφημερίδες τους και τους σταθμούς τους να στοχοποιούν τους δημόσιους υπαλλήλους για το χάλι της οικονομίας. Για να μπορούν να προβάλλουν και να προωθούν τους πολιτικούς της αρεσκείας τους. Αλήθεια ποιοί εργάστηκαν στα μεγάλα έργα και με τι μεροκάματα;
Φταίω εγώ που δεν νοιώθω πατριώτης για να δώσω και το 12ο μισθό στο κράτος για να μην αποδίδει κανένας καναλάρχης ασφαλιστικές εισφορές αγγελιόσημα και κάθε ιδιοκτήτης εφημερίδας να μπορεί να έχει αφορολόγητο ποσό από τον τζίρο του και να μπορούν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι να είναι στη μισθοδοσία υπουργείων.
Φταίω εγώ που δεν έχω Πόρσε καγιεν και offshore εταιρεία όπως όλοι οι καλοί πατριώτες και που πιστεύω ότι νόμιμο είναι μόνο ότι είναι και ηθικο.
Φταίω εγώ ο προδότης της πατρίδας που δεν δίνω και τον 11ο μισθό μου για να μπορούν οι τράπεζες να δηλώνουν πριν λίγα χρόνια αστρονομικά κέρδη τετραπλάσια σε σχέση με τις ευρωπαικές και μόλις τα στελέχη τους έπεσαν έξω να τους δίνει το κράτος 22 δις $. Βλέπετε για να πλουτίσουν λίγοι πατριώτες τραπεζίτες πρέπει όλοι εμείς για 2 δις $ να φάμε παντεσπάνι.
Φταίω εγώ ο τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος που το κράτος χαρίζει δις σε φαρμακευτικές εταιρείες για εθνικούς λόγους και δεν συλλαμβάνει λαθρέμπορους καυσίμων όταν είναι πρόεδροι ΠΑΕ.
Φταίω εγώ που δεν είμαι τόσο πατριώτης για να βοηθήσω με το μισθό μου τους εργατικούς επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα που έχουν τη χαμηλότερη φορολογία στην Ευρωζώνη και δεν φορολογούνται τα μερίσματά τους.
Φταίω εγώ λοιπόν που λόγω έλλειψης πατριωτισμού δεν μπορώ να αντέξω το γεγονός ότι για το κράτος εγώ ο εκπαιδευτικός των 1400 ευρώ θεωρούμαι δαπάνη περικοπτέα και ίσως και σπατάλη.
Για όλους αυτούς τους λόγους προχωρώ κι εγώ στα δικά μου επώδυνα πλην όμως αναγκαία μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας μας και παροτρύνω και όλους όσους νοιώθουν το ίδιο να τα ακολουθήσουν για το δύσκολο χρονικό διάστημα που έρχεται. Προτείνω λοιπόν σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους μέχρι να μας δώσουν πίσω τα χρήματα που μας παίρνουν τώρα ή μέχρι να φυλακιστούν κάποιοι πολιτικοί ή να δημευτούν περιουσίες φοροφυγάδων να θυμούνται τα εξής.
1. Δεν αγοράζω τίποτα πέρα από τα πολύτως αναγκαία. Για τα υπόλοιπα εάν δεν μου κάνουν επί τόπου έκπτωση 20% όσο και η απώλεια του εισοδήματός μου δεν τα αγοράζω. Ας κινηθεί η αγορά από τους τίμιους και εργατικούς υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα.
2. Δεν βγαίνω έξω για καφέ εάν δεν μειώσουν κατά 20% την τιμή του. Το ίδιο και για το σινεμά θέατρο και λοιπά.
3. Δεν αγοράζω εφημερίδα για λόγους τάξης καθώς όλες μας θεωρούν την αιτία του κακού αλλά και γιατί επιδοτούνται από το κράτος.
4. Δεν επιβραβεύω με τηλεθέαση δημοσιογράφους που επιχαίρουν ως είναι φυσικό σε μίσθαρνα γλοιώδη υποκείμενα οικονομικών συμφερόντων.
5. Δεν πιστεύω κανένα δημοσιογράφο αν δεν αποκαλύψουν ποιοι και πώς καταχράστηκαν δις ? την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων; Αν δεν μας πούν πόσοι Έλληνες εργάτες επωφελήθηκαν των μεγάλων έργων και εάν καταβλήθηκαν οι εργατικές εισφορές; Εάν δεν μας πουν πόσα διόδια έπρεπε να πληρώνουμε και τι είδους κομπίνα γίνεται με τους εργολάβους που παίρνουν διόδια πριν κατασκευάσουν τους δρόμους. Εάν δεν μας αποκαλύψουν ποιοι δημοσιογράφοι πληρώνονται από υπουργεία.
Παρόλο δε που δεν είμαι και τόσο πατριώτης προτείνω στην κυβέρνηση που σίγουρα όλοι είναι πατριώτες τα εξής μέτρα περιμένοντας να μας πει και κάποιος πόσα δις ? θα απέφεραν
1. Φορολόγηση 1% των χρηματιστηριακών συναλλαγών.
2. Φορολόγηση 40 % των επιχειρήσεων.
3. Φυλάκιση για όσους δεν αποδίδουν ΦΠΑ
4. Φόρος 5% επί των στρατιωτικών δαπανών.
5. Παύση χρηματοδότησης ΠΑΕ και ΚΑΕ.
6. Παύση χρηματοδότησης ιδρυμάτων πρωθυπουργών.
7. Παύση χρηματοδότης εφημερίδων και ιδιωτικών καναλιών με κρατική διαφήμιση.
8. Οι πλούσιοι που φυλάσσονται από αστυνομικούς να καλύπτουν και τη μισθοδοσία τους.
9. Οι επιχειρηματίες να συμβάλλουν και αυτοί επώνυμα αν όχι με 20% τουλάχιστον με 10% έκτακτη εισφορά ως καλοί πατριώτες που δεν είμαστε εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι.
10. Φόρος 10% στα έσοδα από τα διόδια χωρίς να αυξηθεί η τιμή γιατί οι εργολάβοι είναι και οι περισσότερο πατριώτες από όλους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
