Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

ΑΥΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Ανακοίνωση Αγωνιστικής Συνεργασίας Πανεπιστημιακών Αιγαίου (ΑΣΠΑ)
1 Οκτωβρίου 2010
ΑΥΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για την εκτίμηση που έχει η πολιτική ηγεσία της χώρας στα περιφερειακά πανεπιστήμια. Ο πρωθυπουργός στην «παράσταση» των Δελφών ήταν σαφέστατος: «Δεν έχουμε Πανεπιστήμια ή Τεχνολογικά Ιδρύματα, τα οποία είναι συνδεδεμένα ουσιαστικά με την περιφερειακή ανάπτυξη. Εάν υπάρχει κάποια σύνδεση, είναι λόγω των δωματίων που νοικιάζουν, λόγω κάποιων μπαρ και κάποιων μαγαζιών, που λειτουργούν επειδή υπάρχουν κάποιοι φοιτητές εκεί, άντε και για να βρει κανέναν καλό γαμπρό ή καμιά καλή νύφη κάποιος της τοπικής περιφέρειας!». Βέβαια, για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τις καφετέριες τα είχαμε ξανακούσει, όμως οι γαμπροί και οι νύφες αποτελούν πραγματική επιστημονική συμβολή.
Αυτοί που συμμετείχαν ενεργά στην υλοποίηση των μικροπολιτικών επιλογών τους μέσω της ίδρυσης και της διασποράς Τμημάτων (κυρίως) ΤΕΙ ανά την επικράτεια, αυτοί που πρωτοστάτησαν στις συναλλαγές, στη διαφθορά και στην πολιτική διαπλοκή στο εσωτερικό των πανεπιστημίων, αποποιούνται των ευθυνών τους στη βάση του δόγματος «Όλοι μαζί τα φάγαμε»! Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι ένοχο και πρέπει επειγόντως να μεταρρυθμιστεί στα πλαίσια του Mνημονίου. Μετά τη σωτηρία της χώρας, των εργαζόμενων και των ανέργων, πρέπει να σωθεί και το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.
Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς παράγοντες τα βασικά «αδικήματα» του δημόσιου πανεπιστημίου είναι ότι αφενός μεν χρειάζονται δημόσιες δαπάνες για τη λειτουργία του, γεγονός απαράδεκτο σε συνθήκες άγριας λιτότητας, αφετέρου δε η ύπαρξη μιας απαράδεκτης πρακτικής στο εσωτερικό του, που συνίσταται στην εκλογή της διοίκησης τους, από όλα τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, γεγονός επίσης απαράδεκτο στην εποχή των αδέκαστων managers.
Η ποινή για το πρώτο «αδίκημα» είναι η κατάργηση και συγχώνευση Πανεπιστημίων και τμημάτων, η αναζήτηση ιδιωτικών πόρων (χορηγοί, Iνδοί φοιτητές που ανέφερε και ο κ. πρωθυπουργός, εξαγωγή εκπαιδευτικών υπηρεσιών, συνεργασία με τις επιχειρήσεις, κλπ.) και το «κουπόνι» (voucher) του φοιτητή, που θα αντικαταστήσει την κρατική χρηματοδότηση.
Η ποινή για το δεύτερο «αδίκημα» είναι η υποκατάσταση των ακαδημαϊκών οργάνων διοίκησης από τα «Συμβούλια Διοίκησης», δηλαδή από managers, οι οποίοι θα κάνουν «ανταγωνιστικά» τα πανεπιστήμια.
Μετά τη σωτηρία των δημόσιων νοσοκομείων, των οποίων τη δραματική κατάσταση αντιμετωπίζουμε καθημερινά και των ασφαλιστικών ταμείων, όπου οι managers με τις έξυπνες επενδύσεις τους σε δομημένα ομόλογα τα χρεοκόπησαν, ήρθε η ώρα σωτηρίας και των δημόσιων πανεπιστημίων. Η μεταφορά της μισθοδοσίας των πανεπιστημιακών και των διοικητικών στα Πανεπιστήμια, θα διευκολύνει τους managers στην επιπλέον περικοπή και διαφοροποίηση ανά πανεπιστήμιο των μισθών, καθώς και στις απολύσεις.
Με την επιβολή αυτών των ποινών, που «αφορούν το DNA της λειτουργίας των Πανεπιστημίων», όπως ανακοίνωσε η σιδηρά κυρία του Υπουργείου Παιδείας, αποκαθίσταται η τάξη και η διαφάνεια στα Πανεπιστήμια και όλοι πλέον θα είναι ευχαριστημένοι:
· Οι επικυρίαρχοι της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. που θα τηρηθούν οι όροι του μνημονίου σε σχέση με τη μείωση των δημόσιων δαπανών.
· Τα Μ.Μ.Ε. που υποτίθεται ότι εκφράζουν το κοινό αίσθημα για περισσότερες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (πανεπιστημιακών και διοικητικών), ούτως ώστε να μπορεί η χώρα να αγοράσει δύο ή τρία επιπλέον από τα υποβρύχια που γέρνουν!
· Οι φοιτητές, που με το κουπόνι τους θα μπορούν να σπουδάζουν ένα χρόνο στη Χίο, δύο χρόνια στα κολέγια και ένα χρόνο στη Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, ως φοιτητές-πελάτες θα διαπραγματεύονται ένα «εύκολο» πτυχίο.
· Οι γονείς, που τα παιδιά τους δεν θα έρχονται πλέον σε επαφή με επικίνδυνες έννοιες όπως συνδικαλισμός, κριτική σκέψη, δημοκρατικές διαδικασίες και επαγγελματικά δικαιώματα. Αντίθετα, τα παιδιά τους θα καλλιεργήσουν τη νοοτροπία του καταναλωτή εκπαιδευτικών υπηρεσιών, της υποταγής, της πειθαρχίας, των δεξιοτήτων και της αδιαφορίας για τα κοινά, νοοτροπίες απαραίτητες άλλωστε για την ένταξη στην αγορά εργασίας των 580 ευρώ.
· Οι τοπικές κοινωνίες που θα περιμένουν «στρατιές φοιτητών» από την Κίνα, την Ινδία και το Πακιστάν στη Μυτιλήνη, στη Χίο και στη Σάμο. Στη Ρόδο λόγω «παράδοσης» μπορούν να ελπίζουν σε φοιτητές/ριες από τις χώρες του Βορρά. Εάν αυτή η προσπάθεια προσέλκυσης αλλοδαπών φοιτητών δεν ευοδωθεί, τότε οι εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου που θα ερημώσουν, μπορούν να πωληθούν κοψοχρονιά σε κάποιον άραβα εμίρη, στο πλαίσιο της πράσινης ανάπτυξης, δηλαδή της τουριστικής αξιοποίησης και της πράσινης τσόχας.
Στην εικονική πραγματικότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που κατασκευάζει η κυβέρνηση, τα Μ.Μ.Ε. και ομάδες συμφερόντων στο εσωτερικό των πανεπιστημίων (από καθηγητές-επιχειρηματίες μέχρι πολιτικά διαπλεκόμενους καθηγητές), κεντρική θέση κατέχει η «δημόσια διαβούλευση» για την έκταση των μεταρρυθμίσεων, καθώς η αναγκαιότητά τους θεωρείται δεδομένη. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι τα αποτελέσματα της διαβούλευσης θα επικυρώσουν τις αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί, όπως άλλωστε έγινε με το ασφαλιστικό και το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων.
Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ που ζητάει την εφαρμογή ενός «Καλλικράτη» στα πανεπιστήμια - γιατί 22 πανεπιστήμια είναι πολλά, (και της οποίας το μοναδικό επίτευγμα ήταν η κατάργηση του πλαφόν στις αμοιβές μιας μειοψηφίας πανεπιστημιακών από τα προγράμματα και τις αμοιβές από τα δίδακτρα των μεταπτυχιακών), προφανώς θα προσέλθει «καλοπροαίρετα» στον υποτιθέμενο διάλογο, αφού προηγουμένως θα έχει φροντίσει να διαφοροποιηθεί από ορισμένες «ατυχείς εκφράσεις» του κ. πρωθυπουργού.
Αντίθετα εμείς, ως μέλη ΔΕΠ και διδάσκοντες ενός περιφερειακού πανεπιστημίου, όπως το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που στηρίζουμε με τη δουλειά μας τη δημόσια εκπαίδευση και βιώνουμε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό τις συνέπειες της απαξίωσης και της υποβάθμισης του Δημόσιου Πανεπιστημίου και για τον λόγο αυτό μπορούμε να εκτιμήσουμε καλύτερα τις οδυνηρές συνέπειες που θα έχουν οι προωθούμενες πολιτικές στην ίδια την υπόσταση της ακαδημαϊκής μας κοινότητας, δεν θα μετέχουμε σε κανέναν διάλογο με αυτούς που θεωρούν ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο «έχει κλείσει τον ιστορικό κύκλο του».
Στην προσπάθεια υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου τα όργανααυτοδιοίκησης του Πανεπιστημίου (Σύγκλητοι, ΓΣ Τμημάτων), αντιμέτωπα και με τη προοπτική της κατάργησής τους επί της ουσίας, έχουν ηθικό χρέος να απορρίψουν τις προτεινόμενες τομές.
Μαζί με τους συναδέλφους μας, τους φοιτητές και τους εργαζόμενους στο Πανεπιστήμιο, καθώς και τις τοπικές κοινωνίες οργανώνουμε από κοινού τις μορφές αντίστασης ενάντια στη μετάλλαξη και στο μαρασμό της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σε αυτή τη μάχη ο Σύλλογος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου οφείλει να παίξει κρίσιμο ρόλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου